ตัดบทสลับมาที่ Scoop เกี่ยวกับกีตาร์กันบ้างหลังจากที่ไม่ได้เขียนอะไรเกี่ยวกับกีตาร์นานจนลืมไปว่า เอ๊ะ! กูก็เป็นมือกีตาร์นี่หว่า ระยะหลังก็มีกีตาร์เกิดใหม่ขึ้นทุกวัน แม้อาจจะไม่มากเท่ายุคก่อนๆ แต่ก็มี เราไปเจอคำถามที่น่าสนใจมาว่า “มือกีตาร์คนนี้ คนนั้นทำไม คนถึงบอกเก่ง ทำไมถึงบอกเป็นตำนาน ทั้งๆ ที่ก็เล่นไม่ได้หวือหวาหรือเทียบกับมือกีตาร์ยุคนี้ไม่เห็นเก่งเลย” อย่าเพิ่งใจร้อนไปรุ่นใหญ่ทั้งหลาย ก่อนที่จะด่าเด็กเราต้องอธิบายให้เด็กๆ เข้าใจว่า “ทำไม” มือกีตาร์เหล่านี้ ...
กีตาร์ไม่ว่าโปร่งหรือไฟฟ้า คือเครื่องดนตรีที่ถูกออกแบบมาให้เล่นด้วยมือทั้ง 2 ข้าง เบสิกง่ายๆ เลยโดยทั่วไปคนส่วนใหญ่จะถนัดขวา ดังนั้น มือขวาจะทำหน้าที่ในการ “เล่น” และมือซ้ายจะทำหน้าที่ในการ “จับ” ตัวโน้ตหรือกลุ่มโน้ตเพื่อสร้างรูปคอร์ดขึ้นมา นั่นคือวิธีเบื้องต้นในการเล่นกีตาร์คราวนี้ เมื่อเวลาผ่านไป สมองอันกว้างไกลของมนุษย์ได้คิดวิธีการเล่นเพื่อให้เสียงที่ได้ออกมาน่าสนใจ ไม่ใช่แค่การดีดโน้ตอย่างเดียวอีกต่อไป คนในยุคก่อนๆ ได้คิดค้นเทคนิคการเล่นกีตาร์โดยต้องการที่จะเลียนแบบเสียงต่างๆ ที่อยู่รอบตัว จนเกิดมาเป็นสิ่งที่เรียกว่าเทคนิคกีตาร์ ...
ปกติเนี่ยการหัดเล่นกีตาร์ทั้งตีคอร์ดหรือโซโล่กว่าจะให้คล่องแคล่วจนเล่นพอได้เนี่ย มันก็ต้องใช้เวลานานพอดู กว่าเราจะฝึกให้มือทั้งสองข้างเล่นประสานเข้าด้วยกันได้ มันไม่ง่าย ถึงอย่างนั้นก็ดีโลกนี้ยังมีคนบ้ามากกว่าที่คุณเห็นเยอะ คนพวกนี้มักจะไม่ค่อยพอใจในสิ่งตนเป็น ธรรมดาโลกไม่จำว่างั้น พวกเขาจึงคิดค้นวิธีการเล่นที่จะทำให้การฝึกกีตาร์มันน่าปวดหัวมากขึ้นไปอีก หนึ่งในเทคนิคที่จะทำให้มือกีตาร์แต่ละคนประดับยศคำว่า “เทพ” กลายเป็นพลเอกขึ้นมานั่นคือการ Tapping หรือการจิ้มนั่นเอง ต้องยอมรับว่าเทคนิค Tapping นี้มันเป็นเทคนิคที่ ”เอาไว้โชว์” และ “มีประโยชน์” จริงๆ ...
